vrijdag 21 oktober 2016
GuyBeckx03.jpg

Ambassadeur in de kijker

Een tijdje geleden lanceerden we een oproep. We gingen op zoek naar enthousiastelingen die GO! ambassadeur op de sociale media wilden worden. Mensen met een passie voor onderwijs die hun weg kennen op Twitter, Facebook en LinkedIn. Vanaf dit schooljaar zetten wij elke maand een van onze actiefste ambassadeurs in de kijker. Lees mee en ontdek de mens achter het medium!

Guy Beckx is 65 jaar en woont in Bree. In zijn vrije tijd houdt hij van lezen, fietsen, gezellig tafelen, citytripjes en geniet hij van de mooie momenten des levens. Sinds 1 september is Guy op pensioen na een lange onderwijsloopbaan van 43 jaar als leraar, directeur en algemeen directeur in GO! atheneum (KA) Landen, GO! technisch atheneum (KTA2) Diest en GO! scholengroep Adite.

Je bent leraar, directeur en algemene directeur geweest. Welke job vond je het leukst?

Guy: “Ze hadden alle drie hun specifieke eigenschappen. Het leraarschap was echt een roeping. Ik heb Germaanse filologie gestudeerd om in het onderwijs terecht te komen. Mijn generatie koos nog studies die vaak rechtstreeks aan een job gelinkt waren. Dat is nu helemaal anders geworden. Uiteindelijk ben ik al op mijn 36e directeur geworden. Niet dat ik uitgekeken was op de klas, maar ik voelde de kriebels om een bijdrage te leveren op een hoger niveau van de school. In 2001 ben ik dan algemeen directeur geworden van de scholengroep, een nieuwe functie in een toen nieuwe organisatievorm van het GO!.”

quote icoon

Mijn generatie koos nog studies die vaak rechtstreeks aan een job gelinkt waren. Dat is nu helemaal anders geworden.

Wat waren je prioriteiten als algemeen directeur?

Guy: “Plots werd een groep van scholen die elkaar in het verleden niet of nauwelijks kenden onder één bestuur geplaatst gewoon omdat ze in dezelfde regio of onderwijszone gesitueerd waren. Er was veel weerstand omdat de ene vreesde dat zijn gespaarde middelen zouden verdwijnen in de gezamenlijke portefeuille van de scholengroep. Anderen hadden dan weer schrik om op de vingers gekeken te worden. Dat waren bijzonder moeilijke jaren die heel wat psychologische en diplomatieke competenties vergden om van individuen een groep te maken.”

Is dat uiteindelijk gelukt?

Guy: “Absoluut. We zijn van een ongeordende groep ‘collega’s’ een team geworden dat een eensgezinde onderwijsvisie mee vorm geeft. Een hechte en collegiale groep ook. Ik zou 15 jaar geleden niet hebben durven voorstellen om een tweedaags seminarie te organiseren. Nu is dat een van de jaarlijkse hoogtepunten waarnaar wordt uitgekeken en waarvan het college van directeurs telkens terugkeert met nog meer enthousiasme om er samen tegenaan te gaan.”

quote icoon

We zijn van een ongeordende groep ‘collega’s’ een team geworden dat een eensgezinde onderwijsvisie mee vorm geeft.

Hoe kijk je nu terug op je carrière en je eigen stijl als algemeen directeur?

Guy: “Ik hoop dat de mensen met wie ik ‘samen school’ heb mogen maken mij herinneren als een algemeen directeur die met passie en gedrevenheid maar ook professioneel zijn mandaat heeft volbracht. Maar het zou me ook blij maken als ze me als mens herinneren. De man die zijn directeurs en medewerkers graag gezien heeft, die ook zorg heeft gedragen voor hun welbevinden. Want collegialiteit was me zeer dierbaar: mensen presteren beter als ze gewaardeerd worden en daar heb ik altijd oog voor gehad. Mijn leuze was: ‘hard zijn in de feiten, maar zacht in de relaties’.”

En aan welke realisaties denk je vooral terug?

Guy: “De transformatie van onze leefschool De Tovertuin in Diest, een bijna 100% concentratieschool, naar de succesvolle GO! freinetschool De Pit was een boeiende tijd. Door het sluiten van de leefschool zijn we erin geslaagd ook andere scholen in Diest voor hun verantwoordelijkheid te stellen en werd de sociale mix een belangrijk aandachtspunt.”

quote icoon

Door het sluiten van een concentratieschool zijn we erin geslaagd ook andere scholen in Diest voor hun verantwoordelijkheid te stellen en werd de sociale mix een belangrijk aandachtspunt.

Je bent intussen op pensioen, maar toch heb je je nog opgegeven als GO! ambassadeur. Waarom?

Guy: “Ik heb me als kind van het rijksonderwijs/gemeenschapsonderwijs  en later ook als personeelslid altijd goed in mijn vel gevoeld  bij de waarden van het GO!. Als ambassadeur is het dan ook heel fijn om via Facebook en andere sociale media de evolutie van het GO! met belangstelling en nieuwsgierigheid te blijven volgen. Ik merk een grotere trots bij GO!-ers dan vroeger. De vele leuke initiatieven die onze scholen bij het begin van dit schooljaar hebben genomen om het vernieuwde pedagogisch project te ondertekenen, zijn daar een heel mooi voorbeeld van. Ik wens ons onderwijs dan ook nog heel veel succes om op dit elan en met deze dynamiek verder te gaan.”

 

Ga naar het colofon

Ontvang het "Helemaal GO!"-magazine in je mailbox.

Laden...