Een tijdje geleden lanceerden we een oproep. We gingen op zoek naar enthousiastelingen die GO! ambassadeur op de sociale media wilden worden. Mensen met een passie voor onderwijs die hun weg kennen op Twitter, Facebook en LinkedIn. Vanaf dit schooljaar zetten wij elke maand een van deze ambassadeurs in de kijker. Dit keer is Lieve Junius aan de beurt. Lees mee en ontdek de mens achter het medium!
Ik ben Lieve Junius, 33 jaar en ik woon in Brussegem, dat is een deelgemeente van Merchtem. Mijn hobby’s zijn reizen (het liefst op citytrip of de bergen in), lezen, zingen, kleding naaien, websites bouwen en gebruiksvoorwerpen voor de klas vormgeven met InDesign, materiaal delen op www.dejufdeelt.blogspot.com, met vrienden eens lekker gaan eten of naar een concert of culturele activiteit gaan.
Ik studeerde voor onderwijzer bij EHSAL, het huidige Odisee. Daarnaast volgde ik bij het CVO ook nog de opleidingen Webdesign: Adobe Dreamweaver, Photoshop, InDesign en Illustrator.
Ik geef les in het zesde leerjaar bij Basisschool De Regenboog in Grimbergen. Deze school maakt deel uit van scholengroep SCOOP. Onze leerlingen komen uit Grimbergen en omgeving en uit de rand rond Brussel. Daardoor hebben we een gezonde mix die een weerspiegeling is van onze samenleving.
Naast mijn job als leerkracht ben ik er ook stagecoördinator, begeleid ik de beginnende leerkrachten en ben ik sinds kort ook mediacoach voor de implementatie van het nieuwe leerplan media. Verder zorg ik ook voor de website van onze school en de organisatie van de communicatie via Mailchimp en Tumblr.
Ik geef elf jaar les, waarvan negen jaar in het zesde leerjaar. In het begin van mijn carrière was ik ervan overtuigd dat het tweede leerjaar mijn favoriete jaar was. Tot ik in een zesde leerjaar kwam te staan. Toen werd het duidelijk dat die leeftijd helemaal mijn ding was. De twee jaar die ik in het bijzonder onderwijs mocht staan, waren de leerrijkste jaren. Hier heb ik enorm veel geleerd, zowel in de praktijk als over mijzelf als leerkracht. Vandaag sta ik in het zesde leerjaar.
Al in het vierde leerjaar schreef ik in het vriendenboek van een vriendin dat ik juf wilde worden. In het secundair onderwijs heb ik er nog even over nagedacht om ergotherapeut of architect te worden, maar op mijn 17de wist ik: ik word leerkracht.
Ik kom uit een familie die zeer hecht is. In 2000 verloren we door een ongeval met verkeersagressie mijn achterneefje Arne, hij was op dat moment 3 jaar. Wanneer zoiets je familie treft, is het verdriet ondraaglijk en zie je een volledige toekomst wegvallen. In de toekomst die ik voor ogen had, zou ik mijn achterneeftje helpen met rekenen, de tafels van vermenigvuldiging met hem oefenen en hem helpen met lezen. Door het ongeval werd deze droom abrupt weggevaagd. Voor mij was het toen heel duidelijk: wat ik met Arne wilde doen, zou ik ook doen met andere kinderen. Een paar weken later heb ik definitief beslist om leerkracht te worden.
Ik koos uiteindelijk voor lager onderwijs omdat je dan alle vakken mag geven en niet gebonden bent aan één bepaald vak of maar enkele vakken. Ik heb die afwisseling nodig. Aan het einde van mijn opleiding lager onderwijs heb ik er wel over nagedacht om toch nog verder te studeren voor regent, maar na mijn eindstage was de goesting om voor de klas te staan te groot. Ik wilde meteen gaan werken.
Ik ben een enthousiaste leerkracht die elke ochtend met heel veel goesting naar school vertrekt. Ik ben als leerkracht een coach, een luisterend oor, een troostende knuffelaar, een supporter, een stand-up comedian, absoluut nieuwsgierig en vernieuwend. Dit alles met één constant gegeven: structuur. Ik probeer voor elk kind de juiste aanpak te vinden en daarbij is geen enkele inspanning mij te veel.
Ik sta doodgraag in het zesde leerjaar omdat ik hier mag afwerken waar alle collega’s van de voorgaande jaren aan gewerkt hebben. Mijn leerlingen hebben al een hele rugzak aan ervaringen mee en het is uniek om samen met hen naar het einde van de lagere school te mogen toewerken. Ik vind het ongelooflijk boeiend om met de leerlingen in gesprek te gaan, te discussiëren en op onderzoek te gaan. Mijn leerlingen worden stilaan pubers en je merkt dat ze een aantal zaken in vraag beginnen stellen. Ik vind het geweldig om een vraag te krijgen waar ik zelf ook even bij stil moet staan, die mij ook uitdaagt.
Het allermooiste aspect van mijn job vind ik het feit dat ik elk jaar een nieuwe groep leerlingen mag ontvangen in mijn klas. Een schooljaar afsluiten en tijdens de opkuis van mijn klas nadenken over wat goed ging en wat ik wil veranderen. Op zoek gaan naar nieuwe dingen, dat vind ik zo geweldig. Een nieuwe groep leerlingen, het voelt telkens aan als een heleboel nieuwe kansen. Als ik dan op het einde van het schooljaar, tijdens het aftellen van de laatste minuut, tussen mijn leerlingen sta, ben ik blij, verdrietig, moe, dankbaar, opgelucht,… en besef ik dat ik ze moet loslaten en dat ze zonder mij hun weg verder zullen zetten.
Er zijn zo veel mooie momenten, ik kan er moeilijk ééntje uitkiezen. Als leerkracht maak je zoveel mooie dingen mee. Vooral de momenten waarbij je als team kan terugkijken naar iets wat uitermate geslaagd is, doen mij het meest deugd. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een succesvol eetfestijn of schoolfeest, sneeuwklassen waarbij alles vlot is verlopen en de kinderen doodmoe maar met ongelooflijk veel verhalen al taterend in de armen van de ouders vallen, een doorlichting die positief was en de opluchting die daar bij hoort, afscheid van het zesde, het einde van het schooljaar in het algemeen, … Maar het allermooiste, dat is een simpele ‘goeiedag’ van een oud-leerling en horen dat ze positief terugdenken aan de tijd dat ze bij jou zaten.
Toen ik de oproep las, heb ik geen moment getwijfeld. Iedereen weet dat ik mijn job doodgraag doe, dat ik met volle goesting in De Regenboog lesgeef en mij thuisvoel als leerkracht binnen het GO!. Ik deel daarom ook graag de informatie die ik toegestuurd krijg en vind het ook interessant om de informatie uit eerste hand te ontvangen.
Het GO! is het net waar ik voor 100% achter sta en met veel overtuiging als leekracht wil voor werken. Ik vind het uitermate belangrijk dat leerlingen zichzelf kunnen zijn en de kansen krijgen om zichzelf te ontplooien zoals zij dat willen. Ik voel mij als leerkracht goed bij de visie van het GO! en ben overtuigd dat onze leerlingen de kansen krijgen die ze nodig hebben om hun weg te vinden in onze maatschappij.
