Schoolkosten lopen op 

Scholen kampen met onverwacht veel hogere uitgaven: 

• Ondanks een raamovereenkomst voor elektriciteit en gas die de impact van de stijgende energieprijzen voor de meeste GO! scholen milderde, ligt de factuur gemiddeld toch nog zo’n 35 procent hoger dan een jaar tevoren – het toegenomen verbruik door de ventilatiemaatregelen is daar nog niet mee in rekening genomen. 
   
• Op een jaar tijd is de bouwkost met 13 procent gestegen. De richtprijs voor het oprichten van een schoolgebouw was eind 2020 nog 2.000 euro/m² en zit nu al rond de 2.500 euro/m². Het GO! verliest op die manier 9,4 miljoen euro – goed voor 3.700 m² – aan nieuwbouwscholen of zo’n 5 grote scholen. 
   
• Scholen betalen meester-, vak- en dienstpersoneel vanuit hun werkingsmiddelen (de poetsdienst, de buschauffeur, de medewerker voor- en naschoolse opvang, het onderhoudspersoneel). Deze lonen volgen uiteraard de indexering én scholen moeten sinds dit jaar ook twaalf maanden loon betalen waar dat voorheen slechts tien maanden was (omdat MVD-personeel gedurende de zomervakantiemaanden op een uitkering kon terugvallen). 

Middelen verdampen 

Middelen die scholen vergaren bestaan uit werkingsmiddelen van de overheid, leerlingenbijdragen (schoolfacturen aan de ouders), investeringssubsidies en fondsenwerving. 

• De werkingsmiddelen zijn relatief gedaald. Groeiende leerlingenaantallen en de 40%-regel (waarbij een school per extra leerling slechts 40 procent extra middelen krijgt) maken dat het bedrag dat een school ontvangt per leerling al ettelijke opeenvolgende jaren daalt. 
   
• Daarnaast volgen de werkingsmiddelen niet de reële indexatie. Daardoor teren scholen rechtstreeks in op koopkracht. 
   
• Wanneer de overheid wél investeert, zijn middelen steeds vaker ‘gekleurd’: scholen kunnen ze enkel en alleen gebruiken waar ze strikt voor bedoeld zijn. Dat maakt dat scholen de voorziene budgetten niet altijd optimaal kunnen benutten of dat ze geld moeten uitgeven aan zaken die op dat moment niet prioritair of gewenst zijn (bv. middelen voor CO2-meters en zelftesten, of investeren in zonnepanelen wanneer je dak niet in goede staat is).  

Appel aan het beleid 

De winnaar? Het evenwicht in de Vlaamse begroting. Want de middelen die het Vlaamse niveau krijgt van het federale volgen de reële index wel. De Vlaamse begroting in haar geheel neemt toe met 6,44 procent, terwijl de onderwijsbegroting nog geen 2 procent hoger uitvalt. Daarnaast betekent het lerarentekort ook een fikse meevaller voor de Vlaamse schatkist. "Tienduizend voltijdse opdrachten werden begroot maar worden nu dus niet ingevuld. Dat betekent ook dat de overheid, onbedoeld, zo’n half miljard bespaart door onderbenutting. Dat zijn heel wat middelen die aangewend kunnen worden om het tij te doen keren. Voor het lerarentekort en voor de onderwijskwaliteit”, redeneert afgevaardigd bestuurder Koen Pelleriaux. 

De leerling mag daar niet de dupe van zijn, vindt het GO!. Daarom vragen we aan de Vlaamse Regering om de werkingsmiddelen aan te passen aan de reële inflatie en om de besparing op het groeiend aantal leerlingen terug te draaien. 

Koen Pelleriaux, afgevaardigd bestuurder van het GO!: "Het is contradictorisch dat men ‘het beste onderwijs ooit’ ambieert, maar tegelijkertijd scholen in een situatie dwingt waarbij schoolbesturen over steeds minder middelen beschikken. Zo wordt het voor hen wel heel moeilijk om hun onderwijs op een kwaliteitsvolle manier te organiseren. Het evenwicht in de begroting wint erbij, maar de leerling is de dupe.” 

_____________________________________

Samen met Katholiek Onderwijs Vlaanderen, de Onderwijsvereniging van Steden en Gemeenten en het Overleg Kleine Onderwijsverstrekker stelde het GO! een dossier samen om deze problemen kenbaar te maken bij de Commissie Onderwijs. 

.