Voor veel mensen heeft het onderwijs een grote aantrekkingskracht. Maar de meeste mensen zijn ervan overtuigd dat het niet mogelijk is om nog op latere leeftijd voor het onderwijs te kiezen. Niets is minder waar! Dat bewijst het verhaal van Isabelle. Haar vorige job eindigde in een burn-out, maar haar brandend verlangen om ergens een verschil te maken zette haar op weg naar het onderwijs.
Wat na de burn-out?
Isabelle Maesfranckx: “Tot mijn 45e heb ik gewerkt als communicatieverantwoordelijke. Maar tijdens die carrière had ik zelden het gevoel dat ik iets waardevols deed. Dat leidde uiteindelijk tot een burn-out. Belangrijk is dan dat je bij jezelf nagaat: Wat doe ik graag? Waar haal ik energie uit? Het onderwijs sprak mij vroeger al aan. Ik wou mijn kennis en ervaring graag delen met jongeren. Maar de drempel was altijd te groot om de stap te wagen. Je werkt immers voltijds, je hebt drie opgroeiende kinderen, de partner werkt ook fulltime. Dan spring je niet zomaar in het onbekende. Toch ben ik na mijn burn-out gestart aan de lerarenopleiding, al wist ik toen nog niet goed of ik echt wel in het onderwijs wilde werken.”
Hoe heb je dan ontdekt dat het onderwijs echt wel iets voor jou is?
Isabelle: “Een van de docenten in de lerarenopleiding gaf mij de tip om eens een interim te doen in het onderwijs: “Probeer het eens, dat is de enige manier om te weten of het je ligt of niet.” Ik wist niet dat dit kon zonder lerarendiploma, maar dat bleek geen probleem te zijn. Je kan op een website makkelijk checken welke vakken je aan welke jaren mag geven met het diploma dat je vroeger hebt behaald. Ik zag een vacature van het GO! atheneum in Halle, ging solliciteren en ben daar snel als interim-leerkracht gestart. Nu, zes jaar later, werk ik er nog.”
