Vorige week kon je lezen hoe de samenwerking rond zorgplekleren verloopt tussen GO! atheneum Hoboken en woonzorgcentrum Hollebeek. Deze week brengen we het verhaal van de klassen van Griet Peeters en Kate Vandendriessche van GO! campus Het Spoor in Mol die in het plaatselijke woonzorgcentrum Witte Meren zelf een aantal leslokalen ter beschikking hebben. Een trein die lekker loopt.
Griet Peeters en Kate Vandendriessche trekken het project. Ze hebben de klasvloer letterlijk in het woonzorgcentrum zelf ondergebracht. Dat stelt hen immers een drietal klaslokalen ter beschikking, waarin ze straks ook nog een smartboard zullen installeren. Dit kan dan zowel voor de leerlingen als voor eigen personeel gebruikt worden. Griet en Kate doen zorgplekleren met het 5e jaar Basiszorg en ondersteuning. Het is de bedoeling dat ze dit project volgend jaar verderzetten met het 6e leerjaar, om dan in het 7e jaar over te schakelen naar duaal leren. Woensdag vindt de les plaats in het woonzorgcentrum. Het is een groep van 17 leerlingen die in tweeën wordt opgesplitst. De ene groep heeft praktijkles op de werkvloer, de andere krijgt gewoon les. De week erop is het net andersom. Het project heeft een positieve invloed op de leerlingen: woensdag zijn ze allen stipt aanwezig. Omdat het hen expliciet gevraagd wordt, maar ook omdat ze beseffen dat het werk in een woonzorgcentrum zo in elkaar zit en dat het noodzakelijk is op tijd op het werk te zijn. De andere dagen van de week hebben ze het minder makkelijk met die attitude. De noodzaak lijkt dan precies te ontbreken.
Directeur Jan Smolders van wzc Witte Meren is lovend over de samenwerking met GO! campus Het Spoor en de meerwaarde van het project. Hij ervaart dat heel wat leerlingen, die gedurende 2 of 3 jaar wekelijks bij hem op de werkvloer leren, vervolgens bij hem aan de slag gaan. Naast de goede sfeer die er op de werkvloer heerst ziet hij één groot voordeel: hij heeft geen openstaande vacatures, noch personeelstekort.
Jan Smolders: “De leerlingen blijven, na het behalen van hun kwalificatie, spontaan hangen in ons woonzorgcentrum. Het is een luxe te kunnen kiezen uit de beschikbare profielen. Ik raad al mijn collega’s-directeurs aan in te stappen in dit project.” Griet beaamt dat de match met het woonzorgcentrum zeer belangrijk is voor het welslagen van het project.
Wanneer Griet door de afdelingen van wzc Witte Meren loopt wordt ze onderweg begroet door een oud-leerling van de school (ondertussen in vaste dienst), een leerling uit 7 Verzorgende/Zorgkundige duaal en een leerling 6 Verzorging die hier stage loopt. Leerlingen uit die verschillende vormen van werkplekleren lopen hier letterlijk naast elkaar over de werkvloer. En dat werkt echt versterkend: de leerlingen van de hogere jaren treden bij bepaalde oefeningen op als buddy voor de vijfdejaars. Een schoolvoorbeeld of beter een werkplekvoorbeeld van peer learning.
De leerkrachten kunnen op deze manier alle doelstellingen van het leerplan in een reële setting aan bod laten komen. De leerlingen oefenen eerst op mekaar. Vervolgens gaan ze aan de slag met de zorgvragers. Ze zijn herkenbaar aan hun groen T-shirt met “zorgplekleren”. De leerkrachten zijn enthousiast over hun project. Ze ervaren dat zorgplekleren een zeer goede voorbereiding is op de stages. “Onze leerlingen beginnen zo veel sterker en zelfstandiger aan hun stage door deze praktijk in een realistische context. Ze verwerven sneller inzicht en leren vlotter initiatief te nemen. De leerlingen leren merkbaar veel meer via de praktijk op de werkvloer.“
De school zet ook hard in op communicatie met de zorgvrager en de collega’s van het woonzorgcentrum. In het verleden leek communicatie met de zorgvrager een moeilijke stap voor de leerlingen wanneer ze op stage gingen. Ze voelden zich erg ongemakkelijk en wisten niet hoe ermee om te gaan. Rollenspelen en oefenen met poppen bleken onvoldoende als voorbereiding. Kate en Griet zetten hard in op leren communiceren met ouderen, zodat leerlingen leren de mens achter de zorgvrager centraal te plaatsen. Via praktijkoefeningen wordt aangeleerd hoe ze met ouderen moeten omgaan, hoe ze hun reacties moeten interpreteren en hoe ze kunnen omgaan met hun emoties. Ze krijgen er realistische oefenkansen, die op school ontbreken.
Een van de leerlingen: “Doordat ik de mensen hier heb leren kennen kan ik ook veel makkelijker met hen communiceren en begrijp ik ook veel beter wat zij voelen en willen. En zo kan ik hen ook beter emotioneel ondersteunen. Dat leer je niet op school. Omdat die mensen er gewoon niet zijn.”
Ze zien ook dat de praktijk niet altijd verloopt zoals het in hun lesboeken beschreven staat. De lessen zijn er ook leuker en de tijd vliegt er. Ze geven aan dat ze meer en sneller leren en ook zaken opsteken uit onvoorziene situaties die nooit aan bod zijn gekomen op school.
Eén leerling twijfelt. “Ik heb gemerkt dat de praktijk op de werkvloer toch niet overeenstemt met wat ik in gedachten had over deze opleiding en dit beroep. Ik denk dat ik toch naar iets anders op zoek ga.” En op die manier is dit project zeer nuttig voor de leerling: ze ervaart nu wat de realiteit van de werkvloer vraagt en kan op deze basis haar studiekeuzeoriëntering bijsturen.
Wie vragen heeft, meer informatie wil of zelf graag een samenwerking wil opstarten kan terecht bij Annick Haesaerts (0492 34 60 20 – annick.haesaerts@g-o.be )
Wie zich verder wil verdiepen in hybride leervormen kan terecht op deze website.
.