Door mijn bedrijfservaring kan ik leerlingen makkelijker motiveren

DEEL DIT ARTIKEL:

Dag Eddy, hoe ziet jouw job in het onderwijs er nu uit?

Eddy Ringoir: “Ik ben al zeven jaar officieel met pensioen, maar sinds februari sta ik weer voltijds voor de klas. Ik geef Frans aan zes klassen van de derde graad van het GO! Atheneum in Keerbergen. Dat is dus een voltijdse opdracht, twintig uur voor de klas.”

Heb je vroeger dan gewerkt als leerkracht?

Eddy: “Ik ben na het beëindigen van mijn universitaire studies aan de VUB – bijna een halve eeuw geleden! – gestart in het onderwijs als leraar Frans en ik was aan de VUB ook eerst assistent en onderzoeker en nadien docent in de lerarenopleiding. Ik was ook een tijd werkzaam als directeur van een zeer groot taalinstituut voor volwassenenonderwijs in Brussel. Het onderwijs is mij dus niet vreemd. Maar na die jaren ben ik toen een heel andere weg ingeslagen. Ik ben bedrijfsleider geworden en heb een internationale carrière opgebouwd. Ik heb er uiteraard nooit aan gedacht dat ik ooit nog weer in het onderwijs zou belanden...”

Hoe ben je dan toch nog weer voor de klas beland?

Eddy: “Daar zijn twee redenen voor.. Mijn vrouw werkt in Brussel op de hoofdzetel van het GO! én er was de coronacrisis. Via mijn vrouw wist ik dat er een aanzienlijk tekort is aan leerkrachten en door het virus kreeg ik dus tijd vrij. Want ook al ben ik reeds een tijdje op pensioen, ik ben eigenlijk nooit gestopt met werken en deed verder strategische opdrachten voor bedrijven die mij inhuurden. Maar door covid-19 werden een aantal projecten verschoven zodat ik tijd vrij kreeg. En zo rijpte het idee om – vooral als uitdaging – weer eens voor de klas te gaan staan.”

Ik wist dat er een tekort was aan leerkrachten en door de coronacrisis kreeg ik tijd vrij. Daardoor heb ik deze stap gezet.

Ging het vlot om ergens een plaats te vinden in een school?

Eddy: “Absoluut. Zoals geweten zijn er overal tekorten. Dramatisch! Ik heb een paar scholen uit de buurt gecontacteerd en al snel was er een positieve reactie van de directeur van het GO! Atheneum in Keerbergen. Ik kwam blijkbaar als geroepen. Een leerkracht Frans was voor langere tijd uitgevallen en de leerlingen zaten zonder leerkracht Frans. Oorspronkelijk zou ik van februari tot de paasvakantie overnemen. Maar dat is nu verlengd tot het einde van het schooljaar.”

Ik kwam als geroepen, want de leerlingen zaten al ruim twee maand zonder leerkracht Frans.

Was het evident om op jouw leeftijd de job van leerkracht terug op te nemen?

Eddy: “Het vak moet ik niet meer leren. Ik heb het vroeger lang genoeg gedaan zodat ik niet echt lessen moet voorbereiden. Ik sta twintig uur voor de klas en natuurlijk komt daar nog wel wat werk bij: toetsen verbeteren, evaluaties en rapporten invullen, … Maar dat valt wel mee. Enkel de donderdag is het zwaar. Die dag geef ik acht uur les, dat kruipt in de kleren voor iemand van mijn leeftijd...”

En klikt het als oudere leerkracht ook met de leerlingen?

Eddy: “Ja, dat is absoluut geen probleem. De klassen zijn wel groot: van 18 tot 28 leerlingen per klas. Dat is pittig. Maar ik heb vroeger ook nooit problemen gehad met klasmanagement, en de ‘truken van de oude vos’ helpen mij nu nog altijd. Maar het klikt zeker met de leerlingen. Ik heb hen eens gevraagd wat ze goed en minder goed vonden aan mijn lessen. En daar kwam onder meer uit dat ik goed kan duiden waarom talenkennis in het algemeen en ook nog steeds Frans zo belangrijk zijn in de ondernemingswereld, bijvoorbeeld als je later in een internationaal bedrijf gaat werken. Zo motiveer ik de leerlingen om hun best te doen voor mijn vak.”

Door mijn bedrijfservaring kan ik leerlingen makkelijker overtuigen van het belang van een ruime talenkennis voor hun toekomst.

Dus je ervaring uit het bedrijfsleven is een grote troef?

Eddy: “Zeker en vast. Ik vind trouwens dat het meer zou moeten kunnen dat bedrijfsmensen voor de klas staan. Een ingenieur uit een groot industrieel bedrijf die een dag in de week wiskunde of fysica geeft, dat zou toch perfect zijn? Of andersom, een leerkracht die een dag per week in een bedrijf op de werkvloer staat: zo doorbreek je toch de routine en dat geeft je meer zuurstof. Het verbreedt ook je kijk op je vak en op de wereld.”

Dat je nu opnieuw voor de klas staat, heeft dat financiële gevolgen voor je pensioen?

Eddy: “Neen, bij mij niet, maar het geld is bijkomstig. Als je ouder bent dan 65 en je hebt een actieve loopbaan van meer dan 40 jaar achter de rug, mag je wettelijk onbeperkt bijverdienen. Door mijn lange ervaring in het onderwijs kon ik 17 jaar verworven anciënniteit meenemen, dus dat was op het vlak van verloning een aanvaardbare situatie. Er wordt niets afgehouden van mijn pensioen, maar omwille van deze bijverdienste zal ik volgend jaar wel meer belastingen moeten betalen. In dit land mag je als gepensioneerde onbeperkt bijverdienen maar ook onbeperkt bijbetalen… Wanneer je als gepensioneerde weer voor de klas wil staan, kan je dat best eerst eens grondig navragen want dat is voor iedereen een beetje anders.”

Het is vandaag makkelijker om als gepensioneerde weer aan het werk te gaan. Ik mag bijvoorbeeld onbeperkt bijverdienen, zonder gevolgen voor mijn pensioen.

Kan je het anderen aanraden om hetzelfde te doen?

Eddy: “Dat weet ik niet, de job van leerkracht moet je wel liggen en het is zwaar. Ik denk ook niet dat het voor iedereen een optie is om voltijds weer voor de klas te staan. Maar een deeltijdse opdracht van enkele uren kan zeker interessant zijn. Ik vind het alleszins een toegevoegde waarde om mensen van buiten het onderwijs voor de klas te brengen.”

En jouw ‘nieuwe carrière’ in het onderwijs stopt eind juni?

Eddy: “Ja, dat is zeker de bedoeling. Dan start ik met een nieuw project als consultant en is dit avontuur achter de rug. Maar zeg nooit nooit, want dat dacht ik voor de coronacrisis ook.”

___________________________________

Nog verborgen parels leren kennen?

Lees hier ook het verhaal van Isabelle en Yana.

Zin gekregen om je kans te wagen in het onderwijs?

Surf naar Aan de slag in het GO!