Hoe is het onderwijs dan op jouw pad gekomen?
Christel: “Dat is heel toevallig gebeurd. Ik ken iemand die werkt op het secretariaat van de school waar mijn zoon zit. Ik vroeg haar in oktober 2021 eens terloops of het klopt dat er grote lerarentekorten zijn. Zij bevestigde dat ze bijvoorbeeld voor techniek, wiskunde en aardrijkskunde nog altijd mensen zochten. Techniek en wiskunde zijn natuurlijk vakken waar ik iets van ken. Niet dat het mijn bedoeling was om meteen in het onderwijs te stappen, maar een dag later kreeg ik al telefoon van de directeur. Ik werd wel wat overvallen, maar zo ben ik eens gaan praten op school.”
Zo ging de bal aan het rollen.
Christel: “Ik ben dan in november halftijds gestart als leerkracht in het GO! atheneum Aalst. Dat was toen een opdracht van twaalf uur per week. Het vak dat ik gaf was techniek aan de eerstejaars. Die leerlingen zaten al sinds september zonder leerkracht. Die opdracht liep af tegen de paasvakantie, maar meteen kreeg ik de vraag om wiskunde te geven tot het einde van het schooljaar in het vijfde en zesde jaar. Ook dat zag ik meteen zitten. Ik heb mij tijdens de paasvakantie ingewerkt en ben er opnieuw voor gegaan.”
De tijd vliegt als je voor de klas staat
Viel het mee om zo plots in het bad gegooid te worden?
Christel: “Absoluut. Het is soms zelfs moeilijk om mijn enthousiasme over lesgeven een beetje te temperen. Ik moet toegeven dat ik het heel graag doe. De tijd vliegt voorbij, het sociaal contact geeft mij energie, … Het is zoveel anders dan het werk dat ik gewoon was en dat maakt het voor mij zo boeiend. Ik heb nu bijna een heel schooljaar lesgegeven en ik denk nu dat het onderwijs voor mij wel een blijver is.”
Je blijft het onderwijs combineren met je zelfstandige activiteit?
Christel: “Dat is voorlopig zeker de bedoeling. Het is nu nog wel zoeken naar het evenwicht tussen de twee. Soms kan het heel druk zijn, maar het voordeel is wel dat ik nu kieskeuriger kan zijn in de projecten die ik als zelfstandige aanneem. Anderzijds vind ik het nu nog een brug te ver om volledig voor het onderwijs te kiezen. Ik zal wel zien hoe het verder loopt. Ik heb alleszins al laten weten aan de directie dat ik volgend jaar opnieuw beschikbaar ben voor de school.”
Je hebt nu in één schooljaar lesgegeven aan zowel leerlingen van de eerste als van de derde graad, was dat een groot verschil?
Christel: “Dat was heel leerrijk. Ik heb nu het gevoel dat het mij beter ligt om in de derde graad les te geven. Van die leerlingen krijg je al wat meer feedback en dat vind ik heel fijn. Volgens mij zijn de leerlingen ook wel tevreden over mijn lessen. Ik krijg soms wel eens een compliment dat ze de wiskunde die ik geef goed begrijpen. Dat is zeker niet evident, want ik geef het vak aan leerlingen bij wie wiskunde geen hoofdvak is. Ervoor zorgen dat ze wiskunde echt leuk gaan vinden, dat kan ik niet (lacht). Maar als ik voel dat ze mee zijn met wat ik vertel, dan ben ik al heel blij.”
Leerkracht zonder klas
Werd je goed ondersteund bij je start op de school?
Christel: “De aanvangsbegeleiding op onze school is echt wel goed. Drie leerkrachten hebben enkele uren in hun pakket om starters te begeleiden. Zij komen dan wel eens een les meevolgen en hebben na mijn toestemming ook eens een van mijn lessen gefilmd. Het heeft zeker een week geduurd alvorens ik die beelden durfde te bekijken (lacht). Jezelf zien lesgeven is heel confronterend, maar heel leerrijk. Nu weet ik bijvoorbeeld ook dat ‘ja’ mijn stopwoordje is (lacht). Er is mij in het begin van mijn opdracht ook een 'meter' toegewezen. Zij heeft me heel goed opgevangen. Maar natuurlijk wordt ook niet alles op een schoteltje voor je neus gezet, het is in het begin altijd een beetje je weg zoeken. Maar ik ben sowieso heel zelfstandig van aard, dus dat liep wel los.”
